Η εκπαίδευση έχει
να κάνει με αυτούς που ισχυρίζονται ότι δε γνωρίζουν τον Πατέρα τους. Τον
γνωρίζουν, αλλά δε θέλουν να χάσουν τα κεκτημένα τους, τα οποία ναι μεν τους
βολεύουν αλλά δεν τους δίνουν ανάπαυση ψυχής και δράση του πνεύματος.
Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπάρχει κανείς που
να βρέθηκε στη γη και να μην αναγνωρίζει την προέλευσή του. Κωφεύουν γιατί
νομίζουν ότι όλα είναι τακτοποιημένα και η δική τους συμμετοχή είναι μάταιη.
Αυτή η διαδικασία είναι διαδικασία αφύπνισης, όχι γνώσης.
Η γνώση είναι για να φθάσουμε στο σημείο εκείνο όπου το ερώτημα εμφανίζεται
μαζί με την απάντηση: Ποιος είμαι αλήθεια;
Όλα τα στοιχεία που ισχυρίζεται ο άνθρωπος ότι του
λείπουν, δε λείπουν. Απλά χρειάζεται να τα αφυπνίσει.
Οι άνθρωποι ζουν την αγάπη αλλά με κίνητρα και προθέσεις
γήινες. Ας αφήσουν τα παιχνίδια και ας ζήσουν την αγάπη όπως την οραματίζονται
για τον εαυτό τους: άπειρη, απόλυτη, χωρίς κίνητρα και χωρίς περιορισμό.
Ιδού η απάντηση στο ερώτημα:
«Ποιος είμαι;»
Είσαι η αγάπη.
Ποιος είναι αυτός που δεν χρειάζεται τον αδελφό του,
ποιος είναι αυτός που αποποιείται το σπίτι του, την κληρονομιά του πατέρα του;
Τα γήινα τεχνάσματα γίνονται σε έναν κόσμο
σχετικότητας όπου υπάρχει μια διαδρομή με
αρχή και τέλος. Αυτό το τέλος έρχεται όταν
αποποιείσαι την αγάπη του Πατέρα σου και ψάχνεις για
κόσμους που έχουν αρχή και τέλος. Τέτοιος κόσμος όμως, δεν υπάρχει για
σένα, γιατί ο Πατέρας σου είναι άπειρος
και αιώνιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου