Ο πόνος και η ενέργεια...

Τι μπορεί να υποθέσει κανείς για τον πόνο;

Ο πόνος είναι στοιχείο της ύλης και η ύλη είναι ζώσα όταν δέχεται μέσα της το ρεύμα της ενέργειας.

Η ενέργεια διαχέεται και εμποτίζει κάθε κύτταρο και έτσι το κατακτά και το κάνει δικό της αφού πια και το ίδιο εκφράζει και είναι ενέργεια.

Κάθε άνθρωπος που συναντάς...

Η κατανόηση της αποδοχής του άλλου, είναι το πρώτο σκαλοπάτι της εξέλιξής του. Τι αποδέχεσαι από τον άλλον; Το νου του, τη λογική του ή την καρδιά του; Και αν αυτά δε γίνουν κατανοητά, δε γίνεται να προχωρήσεις.

Κάθε άνθρωπος που συναντάς το πρώτο πράγμα που θα δεις, είναι τι σε συγκινεί σε αυτόν. Και από εκεί θα καταλάβεις τι ψάχνεις στη ζωή σου και ανάλογα, ακολούθησε το πεπρωμένο σου. Αν είσαι παιδί του ουρανού, ή παιδί που αρχίζει και τελειώνει στον κόσμο που ο κυρίαρχος είναι ένα άπληστο εγώ.

Εγώ είμαι...

Όταν ο άνθρωπος είναι ανήμπορος, επικαλείται τη Δύναμη, τη δύναμη που έχει μέσα του. Αυτή τη δύναμη οφείλει να αξιοποιήσει συντονιζόμενος μαζί της.

Η δύναμη δεν είναι έξω από αυτόν. Η δύναμη είναι μέσα του, γιατί μέσα του είναι το παν και πέρα από το παν.

Ο χιτώνας του δύναμαι...

Όταν λέμε ρεύμα εννοούμε δύναμη. Κι όταν λέμε δύναμη εννοούμε ότι κάθε υπέρβαση που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος είναι δυνατή γιατί εμπεριέχει δύναμη.

Εάν δεν πιστεύει στη Δύναμη, δεν πιστεύει στην Πηγή της που είναι ο Θεός.

Αν ο άνθρωπος καταφέρει κάτι είναι γιατί επενδύεται το χιτώνα του δύναμαι. Κάθε άλλη προσπάθεια είναι προσπάθεια εικονική, σε έναν κόσμο παραισθήσεων τον οποίο συντηρούμε γιατί όλα τα πράγματα εκεί είναι εύκολα. Και είναι εύκολα γιατί είναι απατηλά.

Εάν ο άνθρωπος δεν αφομοιώνει...

Εάν ο άνθρωπος δεν αφομοιώνει αυτά που τον τρέφουν πνευματικά, κινδυνεύει να χάσει την ουσία της τροφής του. Και τότε όλα τα πράγματα έχουν άλλη αίσθηση, παραπλανητική.

Αν δεν καταλαβαίνει, τροποποιεί. Και όταν τροποποιεί τις έννοιες, παραπλανά τον ίδιο και τους άλλους.

Η ευλογία είναι συνεχής...

Η ευλογία είναι συνεχής... Έρχεται συνεχώς και αγκαλιάζει τον άνθρωπο.

Η βροχή πέφτει απαλά πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων και εμπεριέχει το φως και τον αέρα. Όταν ο άνθρωπος δέχεται τη βροχή, δέχεται και τον άγγελο του φωτός και του αέρα. Όταν δεν έχει βροχή-νερό, έχει το το φως και τον αέρα, κι όταν δεν έχει αέρα έχει το φως. Ποτέ δε μένει χωρίς την ευλογία.

Τι σημαίνει, Κύριε...

Τι σημαίνει, Κύριε, το «προσκυνούμεν Σου τα πάθη»;

Τι σημαίνει το «προσδοκούμεν τη Θεία Σου Ανάσταση;»

Η συμμετοχή μας στο πάθος Σου που είναι;

Και η ποιότητα αυτής της συμμετοχής έχει να κάνει με το πάθος ή με την προσδοκία της Ανάστασης;

Αναλήφθηκε ο Κύριος...

Αναλήφθηκε ο Κύριος εις τους ουρανούς, πλημμύρισε τον πλανήτη με το Φως Του κι έτσι όλα τα όντα τα ανθρώπινα που αυτή τη στιγμή βρίσκονται, έχουν τη δυνατότητα να βιώνουν το φως που πλημμύρισε τα πάντα και που είναι και το ίδιο που αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Το «Χριστός Ανέστη» ακούγεται στο επίπεδο της Γήινης Μητέρας και το «αναλήφθηκε εις τους ουρανούς» εορτάζεται στο επίπεδο του Ουράνιου Πατέρα.

Όταν δεν έχεις γωνίες...

Όταν δεν έχεις γωνίες δεν έχεις συσπάσεις και είσαι έτοιμος να ενταχθείς στο συμβολισμό του κύκλου, δηλαδή η αρχή και το τέλος να μην είναι διαχωρισμένα, να υπάρχει μία συνέχεια, χωρίς να υπάρχει η σύσπαση της διακοπής.

Οι γωνίες είναι αυτές που μας εκπαιδεύουν για να ενταχθούμε στο ρεύμα της αιώνιας ροής. Όταν δηλαδή δεν έχεις γωνίες, είσαι συντονισμένος στην άφεση, στην ειρήνη, στη σιωπή και στο λόγο.