Αυτό που έγινε και δεν περιγράφεται είναι η Αλήθεια. Έζησες μια κατάσταση που στον κόσμο δε γίνεται να ζήσεις. Τώρα ξέρεις. Η καρδιά σου δονείται συνεχώς. Ο νους σου είναι γεμάτος από την Παρουσία Του. Η ψυχή σου αγαλλιάζει και ειρηνεύει. Και μόνο που κλείνεις τα μάτια για να το ξαναδείς, καταλαβαίνεις ότι εκείνο που γίνεται είναι να ζεις το βίωμά σου. Μετά από αυτό ξέρεις. Δεν έχεις τίποτε να φοβηθείς. Είναι εδώ για όλους και ξέρεις πια τι σημαίνει για όλους.
Πώς να διαχυθεί αυτή η αγάπη στον Άνθρωπο! Πώς να την κατανοήσει και να την ζήσει! Μόνον μέσα από σένα, μόνο μέσα από τη δική σου αγκαλιά. Το βλέμμα Του μας κοιτάζει όλους αλλά εμείς δεν εστιάζουμε επάνω Του γιατί η όρασή μας δεν είναι εσωτερική, βλέπει μόνον τα έξω γενόμενα.
Μια κραυγή βγαίνει, μια ικεσία βγαίνει, μια παράκληση: Κύριε, βοήθησε τα μάτια μου να εστιάζουν στα μάτια του αδελφού μου και μαζί να πούμε «Κύριε, Κύριε είμαστε στην αγκαλιά Σου, στην καρδιά του Σύμπαντος».
Όταν αναφέρεστε στο μεγαλείο του Κυρίου, η καρδιά σας πρέπει να χτυπάει στους κτύπους της καρδιάς της αγάπης. Πώς να δεις το φως αν δεν είσαι φως, πώς να ζήσεις το μεγαλείο Του αν πρώτα δεν το αναζητήσεις με τη δική σου καρδιά, με το δικό σου νου;
Το πνεύμα μας ας Τον αναζητάει συνεχώς και εκείνος θα κάνει φανερή την Παρουσία Του.
Ευγνωμοσύνη Χαρά και Ειρήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου