Σκεφθείτε τι σημαίνει η φράση «αγαπώ το Θεό»…
Δε γίνεται να αγαπάς την αγάπη... ή είσαι μέσα στην αγάπη ή δεν αγαπάς…
Ο Θεός ΕΙΝΑΙ η Αγάπη ...
Εκείνος σε δέχεται και εσύ μπορείς να πεις:
Κύριε είμαι αγάπη, είμαι εικόνα Σου, είμαι στην αγκαλιά Σου...
Η αγκαλιά μου είναι γεμάτη από Σένα...
Όταν είσαι στην αγκαλιά του ανώτερου τότε δεν έχεις λόγους αυτό να μην το κάνεις φως στο κατώτερο…
Ό,τι ψάχνει κανείς, αυτό βρίσκει…
Είναι άσκοπο να επικαλείται κανείς το λόγο, όχι για να τον εκφράσει αλλά για να καλύψει τις ανασφάλειές του…
Η κολακεία είναι η τιμωρία που τους αξίζει…
Γίνονται αλιείς κολακιών για να σώσουν το άρρωστο εγώ τους…
Ευλογημένος να είναι από σένα, γιατί είναι από Εμένα,
αυτός που δεν γνώριζε τι ποιούσε, διότι έχει πάντα την ευκαιρία της επαναφοράς στους χώρους της ψυχής του...
Η Λειτουργία του Φωτός διδάσκει ένα πράγμα, που όμως κρύβει μέσα του όλη την Άγια Αλήθεια...
Αγκαλιάζει - φωτίζει - ζεσταίνει...
Ζωοποιεί και αναγνωρίζει τον αδελφό του συνεχώς, γι αυτό και θεραπεύει...
Γνωρίζετε πια τη νοοτροπία των ανθρώπων… το ελαφρόμυαλο εγώ πανηγυρίζει χωρίς λόγο... το πανηγύρι είναι η ανάσα του.
Πανηγυρίζει για τις επιτυχίες του, για τις αποτυχίες του…
Χαρακτηριστικό του μεγάλο, οι μεγαλοστομίες του, γιατί έτσι αισθάνεται ισχυρό, παίρνει δύναμη από αυτές, γιατί είναι ανασφαλές:
λόγια πεταμένα στο πάτωμα, που εκεί είναι αυτά που επιλέγει...
Υπάρχουν οι απεσταλμένοι του Θεού και υπάρχουν και οι εχθροί της απελευθέρωσης του ανθρώπου...
Ίσως κάποια μέρα καταλάβουν ότι η τραμπάλα δεν είναι σανίδα σωτηρίας αλλά ένα ξερό φύλο που στέκεται στο κενό…
Ποιος έχει το θράσος να καταργεί τους ανθρώπους λέγοντας ότι δε δύνανται να σωθούν;
Ας κοιτάξουν μέσα τους οι επίδοξοι σωτήρες...
Δε θα αναγνωρίσουν τίποτα, όχι γιατί δεν υπάρχει αλλά γιατί δεν επέτρεψαν να εκφρασθεί...
Δεν ακούν άρα δεν έχουν ακοή...
Δε βλέπουν άρα δεν έχουν όραση...
Δεν αισθάνονται, δεν έχουν άγγιγμα...
Δε γεύτηκαν ποτέ την αληθινή αγάπη παρά μόνο το πρόσωπο που δημιούργησαν για το εγώ τους...
Η όσφρησή τους είναι άχρηστη...
Δεν αντιλαμβάνονται την τροφοδοσία από την Πηγή τους...
Ζωοποιήστε την αγκαλιά σας και αφήστε το φως της να τους αγκαλιάσει…
Αυτοί έχουν την ευθύνη της κατάστασής των και σεις την ευθύνη της αγκαλιά σας…
Το περιεχόμενο του εγκλωβισμένου εγώ είναι ο φόβος…
Ακολουθούν τα διλήμματα, οι ανασφάλειες, οι μεμψιμοιρίες…
Οι άνθρωποι αποδέχονται ότι η απελπισία οδηγεί στο Θεό.
Μεγάλο λάθος!
Η βίωση της αγάπης σάς πάει στο Θεό!
Όχι ο πόνος, αλλά η ελευθερία και η χαρά…
Μην αγνοείτε ότι ο Κύριος είναι εδώ μαζί μας...
τη χαρά τη μοιράζεστε μαζί Του...
Η απελπισία είναι η έλλειψη χαράς, είναι η ένδειξη απιστίας…
Διώξτε το φόβο!
Ζήστε το Θεό…
Ζήστε το Δέος…
Το Δέος
είναι συναίσθημα υψηλό, αγγίζει τα όρια της Βασιλείας του Θεού…
ΘΕΟΣ - ΔΕΟΣ: αλλάζει το πρώτο γράμμα μόνο…
Το Δέος είναι η αναγνώριση του Θεού…
…εμπεριέχει το Θεό…
…υψηλό συναίσθημα,
γεμάτο από τη γνώση που δημιουργείται από το Άγιο Πνεύμα…
Εμπεριέχει το Θεό και τη βεβαιότητα ότι είσαι ο Υιός Του…
είναι η κορυφή του τριγώνου,
πίστη, αγάπη και ευλογία οι πλευρές του...
Ευλογημένος ο Υιός του Θεού
Ευλογημένοι οι ευλογηθέντες από Αυτόν
Ευλογημένη η ανθρωπότητα
Ευλογία Θεού, Χαρά Θεού
ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου