Το Φως λέει...
Αγαπημένα μου παιδιά,
εγκαταλείψτε τον χώρο εκείνο όπου αναπτύσσονται τα ζιζάνια και τα εμπόδια για την εξέλιξή σας... Και εξέλιξη σημαίνει ελευθερία από δεσμεύσεις και από φυλακές.
Να θυμάστε ότι: δέσμιος και δεσμοφύλακας είναι το ίδιο πρόσωπο.
Αποτινάξτε κάθε τι που σας κρατάει φυλακισμένους και απασχολημένους με την κατάσταση αυτή. Αυτά που σας κρατούν και δε σας αφήνουν να υπερβείτε το χώρο σας και να βρεθείτε ελεύθεροι, φαίνονται πολλά, αλλά πάντα είναι ένα. Αν κοιτάξεις συνειδητά θα καταλάβεις ότι όλα ξεκινούν από την ίδια ρίζα που μεγαλώνει, απλώνει και περιτυλίγει όλο αυτό που αναγνωρίζετε ως εαυτό σας.
Η ρίζα είναι μία, τα κλαδιά του αντεστραμμένου δένδρου της άρνησης της Ζωής είναι πολλά.
Ένα από αυτά είναι το συναίσθημα της ζήλιας που οδηγεί στο φθόνο και γίνεται ζηλοφθονία. Είναι η σκιά που σας ακολουθεί παντού και έρχεται από το δικό σας εγωϊκό χώρο. Το χρώμα της ζήλειας πράσινο που όμως είναι στερημένο από το φως και δεν υφίσταται πια ως χρώμα αλλά ως ασθένεια.
Το συναίσθημα αυτό έχει τη δυνατότητα να απορροφά την ζωϊκή ενέργεια της ψυχής σας...
Σας ακολουθεί συνεχώς και δηλώνει με κάθε τρόπο την έλλειψη φωτός...
Σκιάζει το βλέμμα σας και το σπουδαιότερο, εμποδίζει το πνεύμα σας να εστιάσει στην ψυχή σας...
Άνθρωπε που δεν κατάφερες να κατανοήσεις την απόλυτη διεκδίκησή σου από το Θεό, γνώριζε ότι η ζήλεια - φαρμακερή - δε σου επιτρέπει την επικοινωνία μαζί Του. Η κατάσταση που δημιουργεί αυτό το συναίσθημα είναι η μοναξιά, η απομόνωση, η έλλειψη αγάπης, ο αυτοδηλητηριασμός. Μένετε ακέφαλοι χωρίς ψυχή και πνεύμα...
Ο άνθρωπος του Θεού δε διεκδικεί, μοιράζεται εν α - φθονία τα πάντα, όπως ο Πατέρας του. Ο Πατέρας που μελίζεται αλλά δε διαιρείται. Αν ζηλεύεις το Θεό τότε ζηλεύεις και τον αδελφό σου. Αν διεκδικείς το Θεό τότε μοιράζεσαι τα πάντα με τον αδελφό σου. Δε διεκδικείς παρά μόνο τη σχέση σου με τον Πατέρα σου...
Μην ακινητοποιείς το Λόγο,
μη διαλύεις τη δυνατότητα επικοινωνίας με τον αδελφό σου,
μην εμποδίζεις το πνεύμα να επικοινωνήσει με την αδελφή του, την ψυχή...
Αναπνεύστε βαθιά, μην επιτρέπετε χαμηλά συναισθήματα, διότι όσο πιο χαμηλά είναι τόσο περισσότερο σας απομακρύνουν από το Δρόμο της Αλήθειας και του Φωτός.
Αλίμονο σε αυτόν που ενώ γνωρίζει, αγνοεί και συνεχίζει. Δεν υπάρχει έλεος όταν στρέφεις την πλάτη σου στο Φως που σε τίμησε και δεν υπάρχει έλεος διότι δεν το επιτρέπει η αποδοχή της ασθένειας να δράσει...
Ο άνθρωπος του Θεού λέει: «Πάτερ ημών…» Ήρθε η ώρα να καταλάβετε την αξία της Προσευχής που σας έδωσε ο Κύριος και την οποία πρέπει να βιώνετε συνεχώς…
Όλα μέσα στο Φως, όλα μέσα στην Αγάπη, όλα με ευγνωμοσύνη μέσα στη χαρά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου