31/10/10

Η αρμονία γίνεται προσευχή...

Το Φως λέει...

Σύμπαντα Σε δοξάζουν, Κύριε. Η αρμονία των σφαιρών γίνεται προσευχή. Η ηρεμία και η γαλήνη, επακόλουθα της σιωπής και της άφεσης στην Άγια Αγκαλιά Σου. Τι μπορεί να παρεμβληθεί, Κύριε, ανάμεσα σε Σένα και στη Δημιουργία Σου;


Η Δύναμή Σου, δύναμη για να κινηθεί το Παν. Η Σοφία Σου, δρόμος που οδηγεί στον πυρήνα της Δημιουργίας Σου. Ο άξονας που κινεί τα πάντα είναι η Αγάπη Σου Κύριε. Χωρίς αυτήν τι νόημα έχει η Δημιουργία… η κάθε δημιουργία;

Παιδιά μου, για σας δημιουργία είναι η επέκτασή σας. Αυτή είναι που δικαιολογεί τους Νόμους που διέπουν το άπειρο και το αιώνιο. Όπου δεν υπάρχει επέκταση, υπάρχει φυλακή παγιωμένων καταστάσεων και αντιλήψεων.

Το πέταγμα γίνεται με την επέκταση. Απλωθείτε, ανοίξτε τις φτερούγες σας, ακούστε τον ήχο που κάνουν τα φτερά καθώς ανοίγουν, πετάξτε, επεκταθείτε, καλύψτε τα πάντα και με μάτι αετού αγκαλιάστε ό,τι χρειάζεται ακόμη αγκαλιά μέχρι να γίνουν όλα ένα.

Το ηλιακό φως δηλώνει το Φως. Επεκτείνεται, αγκαλιάζει, ζωοποιεί. Ο αέρας κινεί τα πάντα, δημιουργεί κραδασμούς ηχητικούς που εμφανίζουν ήχους που φτάνουν μέσω της κίνησης που δημιουργεί. Και η θάλασσα απλώνεται γεμάτη ζωή και δημιουργεί την επέκταση όλων όσων τη συναντούν.

Επέκταση. Δημιουργείστε τα δικά σας σύμπαντα που όμως έχουν ένα κέντρο, ένα περιεχόμενο, μία καρδιά, ένα νου.

ΑΜΗΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου